Back home
Door: Johan Steenks
Blijf op de hoogte en volg Johan
26 Maart 2007 | Nederland, Delft
24 maart 2007
[DayView]
Het zit er weer op. Brainshare 2007 was kort maar daarom niet minder interessant. We hebben weer genoeg materiaal om het jaar mee door te komen. Vrijdagavond was het ongelooflijk maar waar. Weer erg laat. SLC was al aardig in diepe rust terwijl wij om 02:00uur pas de stekkers uit het rekencentrum trokken. Ik weet het niet, maar op een of andere manier lukt het gewoon niet vroeger. We komen tijd te kort als we in SLC zijn. ik moet ook zeggen dat het schrijven van dergelijke teksten ook veel, eigenlijk heel veel tijd kost. Ik spreek dan ook bewondering uit voor gewaardeerde collega´s zoals Rob Bastiaansen en Sander van Vugt die met de snelheid van het licht technische boeken / naslagwerken weten te schrijven en dan ook nog in het engels. Nou, petje af.
Aangezien we om 9:00 uur 's-ochtends in de lobby hadden afgesproken voor een ontbijt, had ik mijn wekker om 8:15 uur gezet. Ik moest de hele zooi zoals ik dat heen in de koffer had weten te krijgen ook weer terug meenemen. Dus vlug de koffer open op het bed en zo snel als mogelijk de hele handel erin gooien. Binnen no-time had ik de berg vanuit alle hoeken en gaten weten te schikken tot een nog grotere berg bovenop mijn koffer. Aaaaiii, hoe krijg ik dat er weer in? Eerst maar even flik schudden met de bodemplaat van de koffer. Misschien valt het mee en lopen automatisch de gaatjes vol. Nou, dat viel niet tegen. Met wat duwen en trekken kreeg ik hem dan eindelijk dicht. Ben hierbij wel geholpen door wat overgewicht wat ik keurig netjes naar boven heb weten bij te stellen in verband met de Amerikaanse eetgewoontes. Ja, ik weet niet wie de Amerikaanse tegenhanger is van Sonja Bakker. Maar die doet het hier erg goed ;-) Dus... koffertje is gepakt, netjes een riempje om zijn buik gedaan. Mocht ie het allemaal tijdens de vlucht niet meer binnen kunnen houden. Krijgt het riempje het nog zwaar :-)
Om 9:30 uur nog even snel een calorierijk ontbijtje naar binnen geschoven zodat we met een voldaan gevoel kunnen vertrekken vanuit SLC. Eerst nog even je koffer inchecken. Dat moet je op de luchthaven bij Continental Airlines zelf doen. Niet dat het daarmee sneller gaat. Het is een heel gedoe met tig vragen waarbij als je het goed hebt gedaan als beloning een lintje krijgt. Die je vervolgens om het handvat van je koffer mag slingeren. Vervolgens wordt je verzocht je koffer achter te laten bij een enorme rij andere koffers die ook een bestemming elders op deze aardbol hebben. Toch wel een raar idee. Ik heb toch liever dat je hem ergens op een loopband in de coulissen ziet verdwijnen dan dat hij onbeheerd ergens in een ruimte staat waar de dienstdoende beambte na zijn arbo-break zijn rug staat te verrekken aan al die overvolle koffers. Nou, maar weer hopen dat het goed gaat. Het is elk jaar weer een verrassing wat de veiligheidsregels in de US de luchthavens voorschrijven om te doen?
De vlucht naar Houston ging prima. We werden met z´n drieën op de achterste rij van het vliegtuig gezet. Daar had tenminste niemand last van UTP-kabels over de vloer of langs de stoelen. Het blijft altijd lachen als je cross-kabel door die ruimte heen slingert. Met sessies van Laura Chappel moeten we toch de volgende keer in staat zijn om die hele kist van voor naar achter te kunnen scannen op devices die een Wifi signaal uitzenden. Met de nieuwste versie van ZENworks “Pulsar” knikker je, als het een Windows werkplek is (die kans is nog steeds redelijk hoog!), de ZENworks agent erop en pers je erna een leuk programmaatje of een leuke nieuwe frisse achtergrond op. :-)
In Houston hadden we ruim de tijd om over te stappen op de vlucht die ons uiteindelijk naar AMS zou brengen. Het leek wel hetzelfde vliegtuig als waar we heen ook mee waren gekomen. De houder en stekker van de koptelefoon die Ronald op de heenreis ook al hoofdpijn hadden bezorgd, leek in dit toestel wederom het probleem. Met de instructie en bouwtekeningen van die vlucht hebben we ook hier geprobeerd het defect te verhelpen zonder dat de rest van het vliegtuig hier iets van zou merken. Nou, we hebben goed nieuws en slecht nieuws. Het vliegtuig heeft niets van het gebuig en gekraak gehoord. Alle zenders kwamen bij iedereen nog steeds luid en duidelijk door. Behalve dan bij Ronald die had nog steeds geen gehoor op het linker dan wel rechter oor. We geven het op. De audiovoorzieningen laten wat te wensen over bij CO. Nog los van het geluid en de hinderlijke balken over je scherm was het assortiment slechte films tot in de puntjes verzocht :-(
Nou, we zijn inmiddels weer in NL. We hebben in korte tijd een hoop gezien en meegemaakt. Ik stel voor als u meer wilt weten dat u er een telefoontje aan waagt.
Tot slot willen we iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om een reactie achter te laten op de site. Wij hebben dat erg gewaardeerd.
Met vriendelijke groet,
RealOpen IT
René van Steenis
Ronald Zierikzee
Johan Steenks
[DayView]
Het zit er weer op. Brainshare 2007 was kort maar daarom niet minder interessant. We hebben weer genoeg materiaal om het jaar mee door te komen. Vrijdagavond was het ongelooflijk maar waar. Weer erg laat. SLC was al aardig in diepe rust terwijl wij om 02:00uur pas de stekkers uit het rekencentrum trokken. Ik weet het niet, maar op een of andere manier lukt het gewoon niet vroeger. We komen tijd te kort als we in SLC zijn. ik moet ook zeggen dat het schrijven van dergelijke teksten ook veel, eigenlijk heel veel tijd kost. Ik spreek dan ook bewondering uit voor gewaardeerde collega´s zoals Rob Bastiaansen en Sander van Vugt die met de snelheid van het licht technische boeken / naslagwerken weten te schrijven en dan ook nog in het engels. Nou, petje af.
Aangezien we om 9:00 uur 's-ochtends in de lobby hadden afgesproken voor een ontbijt, had ik mijn wekker om 8:15 uur gezet. Ik moest de hele zooi zoals ik dat heen in de koffer had weten te krijgen ook weer terug meenemen. Dus vlug de koffer open op het bed en zo snel als mogelijk de hele handel erin gooien. Binnen no-time had ik de berg vanuit alle hoeken en gaten weten te schikken tot een nog grotere berg bovenop mijn koffer. Aaaaiii, hoe krijg ik dat er weer in? Eerst maar even flik schudden met de bodemplaat van de koffer. Misschien valt het mee en lopen automatisch de gaatjes vol. Nou, dat viel niet tegen. Met wat duwen en trekken kreeg ik hem dan eindelijk dicht. Ben hierbij wel geholpen door wat overgewicht wat ik keurig netjes naar boven heb weten bij te stellen in verband met de Amerikaanse eetgewoontes. Ja, ik weet niet wie de Amerikaanse tegenhanger is van Sonja Bakker. Maar die doet het hier erg goed ;-) Dus... koffertje is gepakt, netjes een riempje om zijn buik gedaan. Mocht ie het allemaal tijdens de vlucht niet meer binnen kunnen houden. Krijgt het riempje het nog zwaar :-)
Om 9:30 uur nog even snel een calorierijk ontbijtje naar binnen geschoven zodat we met een voldaan gevoel kunnen vertrekken vanuit SLC. Eerst nog even je koffer inchecken. Dat moet je op de luchthaven bij Continental Airlines zelf doen. Niet dat het daarmee sneller gaat. Het is een heel gedoe met tig vragen waarbij als je het goed hebt gedaan als beloning een lintje krijgt. Die je vervolgens om het handvat van je koffer mag slingeren. Vervolgens wordt je verzocht je koffer achter te laten bij een enorme rij andere koffers die ook een bestemming elders op deze aardbol hebben. Toch wel een raar idee. Ik heb toch liever dat je hem ergens op een loopband in de coulissen ziet verdwijnen dan dat hij onbeheerd ergens in een ruimte staat waar de dienstdoende beambte na zijn arbo-break zijn rug staat te verrekken aan al die overvolle koffers. Nou, maar weer hopen dat het goed gaat. Het is elk jaar weer een verrassing wat de veiligheidsregels in de US de luchthavens voorschrijven om te doen?
De vlucht naar Houston ging prima. We werden met z´n drieën op de achterste rij van het vliegtuig gezet. Daar had tenminste niemand last van UTP-kabels over de vloer of langs de stoelen. Het blijft altijd lachen als je cross-kabel door die ruimte heen slingert. Met sessies van Laura Chappel moeten we toch de volgende keer in staat zijn om die hele kist van voor naar achter te kunnen scannen op devices die een Wifi signaal uitzenden. Met de nieuwste versie van ZENworks “Pulsar” knikker je, als het een Windows werkplek is (die kans is nog steeds redelijk hoog!), de ZENworks agent erop en pers je erna een leuk programmaatje of een leuke nieuwe frisse achtergrond op. :-)
In Houston hadden we ruim de tijd om over te stappen op de vlucht die ons uiteindelijk naar AMS zou brengen. Het leek wel hetzelfde vliegtuig als waar we heen ook mee waren gekomen. De houder en stekker van de koptelefoon die Ronald op de heenreis ook al hoofdpijn hadden bezorgd, leek in dit toestel wederom het probleem. Met de instructie en bouwtekeningen van die vlucht hebben we ook hier geprobeerd het defect te verhelpen zonder dat de rest van het vliegtuig hier iets van zou merken. Nou, we hebben goed nieuws en slecht nieuws. Het vliegtuig heeft niets van het gebuig en gekraak gehoord. Alle zenders kwamen bij iedereen nog steeds luid en duidelijk door. Behalve dan bij Ronald die had nog steeds geen gehoor op het linker dan wel rechter oor. We geven het op. De audiovoorzieningen laten wat te wensen over bij CO. Nog los van het geluid en de hinderlijke balken over je scherm was het assortiment slechte films tot in de puntjes verzocht :-(
Nou, we zijn inmiddels weer in NL. We hebben in korte tijd een hoop gezien en meegemaakt. Ik stel voor als u meer wilt weten dat u er een telefoontje aan waagt.
Tot slot willen we iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om een reactie achter te laten op de site. Wij hebben dat erg gewaardeerd.
Met vriendelijke groet,
RealOpen IT
René van Steenis
Ronald Zierikzee
Johan Steenks
-
27 Maart 2007 - 06:40
Joop Van Buuren:
Met spanning jullie avonturen gevolgd. Afkicken nu, zowel voor jullie als voor mij. -
27 Maart 2007 - 07:16
Ineke@realopen:
Bedankt voor de superverslagen, heel erg leuk. Maar er gaat niets boven jullie live op kantoor, ik ben blij dat jullie er weer zijn.
Ineke -
27 Maart 2007 - 07:50
Nicolette:
Vandaag echt het laatste verslag van Brainshare 2007, het was weer leuk jullie te volgen.
We zijn blij dat jullie weer thuis zijn, op naar de voorbereidingen van Brainshare 2008.:-)
Nic & kids xxx -
27 Maart 2007 - 11:51
RoNz - Updated:
DFS - Ook last van grote pools en grote volumes ? is uw LUN ook al één GB groot geworden ? last van een trage backup ? DFS kan een oplossing zijn. Door meerdere kleinere volumes te maken blijven groottes hanteerbaar, backups snel, repairs makkelijk en blijft de datastructuur voor eindgebruikers intact ! DFS ondersteunt nu NWclient 4.91 en hoger, subfolders en anderssoortige filesystems. Met DFS knoop je data1 t/m5 gewoon aan elkaar tot één groot DATA: volume waarbij de load over 5 volumes wordt gedeeld. Handig in clusters, omdat ipv één volume failover (+connecties nu 5 onafhankelijke resources kunnen failoveren en er 5 nodes onder hangen mt CPU en Memory power. Denk aan ons als uw volume reeds boven de 500 MB is gekomen ;-)
MEMORY FRAGS hoeven geen problemen meer te vormen met SEG.NLM. Deze NLM biedt granular view op wat er gaande is in het geheugen waardoor duidelijk wordt waarom er gatenkaas ontstaat, door welk proces en wat er tegen te doen is. Give it a try als zelfs met SP6 er fragmentatie ontstaat en onduidelijk is waarom. Volgens Novell PSE's is er geen reden voor memory problemen als je eea goed regelt.
SAMBA users eDirectory aware maken kan met NAMCD. NAM is een linuxproces wat de meeste linux processen als FTP, SSH, SMB etc kan redirecten naar eDirectory. Gegeven door Sander van Vugt bleek uit deze sessie dat hierdoor het locale Linux userbeheer overbodig wordt en meer secure omdat de eDirectory de linux users kan aanbieden. Door users te LUM-enabled en aan een Primary Group (eDir group) te hangen worden ze na het inloggen lokaal aangemaakt. Grotere aantallen is een probleem omdat je het per user in moet stellen maar een slim LDIF file of IDM loopbackdriver lost dit voor u op. Ook handig voor Linux desktops. NAMCD installeert een eDirectory aware PAM module om de authenticatie af te handelen. -
27 Maart 2007 - 11:52
RoNz - Updated:
In het DFS verhaal kleine update over de volume groottes :
1 GB moet zijn 1 TB en 500 MB in de laatste regel 500 GB. Even voor de duidelijkheid. -
28 Maart 2007 - 09:32
Bert Van Der Ham:
Ook op deze posting kan (en mag) ik natuurlijk niet achterblijven.
Heren, chapeau voor de manier waarop jullie ons hebben ingelicht over jullie ervaring op BS 2007.
Ik kan me voorstellen dat het elke keer weer moeilijk is om een stukje tekst op te leveren maar, het schijnt jullie toch elke keer weer te lukken.
Tot lezens (en liever tot ziens) op BrainShare 2008. -
30 Maart 2007 - 15:17
Ella:
Hoi neef,
Een beetje erg laat natuurlijk, niet dat ik niet aan je gedacht heb, maar het kwam er gewoon niet van, de computers zijn hier ook zo'n beetje continu bezet. Leuke reis gehad zo te lezen en weer erg intensief dan ook nog jarig, nog van harte gefeliciteerd hoor en fijn dat je weer heelhuids terug bent.
Groetjes van de familie Droogers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
